La Espero

La Espero ("the hope") is the anthem of Esperanto. The words were written by L. L. Zamenhof (1859-1917), the original creator of the Esperanto language. It is now usually sung to music composed by Félicien Menu de Ménil[?].

Listen to MP3 audio (/upload/LaEspero.MP3) by the Esperanto band, Akordo[?]. You may also listen to MIDI audio (/upload/b/b4/LaEspero.mid) of the anthem.

La Espero En la mondon venis nova sento,    tra la mondo iras forta voko; per flugiloj de facila vento    nun de loko flugu ĝi al loko. Ne al glavo sangon soifanta    ĝi la homan tiras familion: al la mond' eterne militanta    ĝi promesas sanktan harmonion. Sub la sankta signo de l' espero    kolektiĝas pacaj batalantoj, kaj rapide kreskas la afero    per laboro de la esperantoj. Forte staras muroj de miljaroj    inter la popoloj dividitaj; sed dissaltos la obstinaj baroj,    per la sankta amo disbatitaj. Sur neŭtrala lingva fundamento,    komprenante unu la alian, la popoloj faros en konsento    unu grandan rondon familian. Nia diligenta kolegaro    en laboro paca ne laciĝos, ĝis la bela sonĝo de l' homaro    por eterna ben' efektiviĝos.

The Hope Into the world came a new feeling,    through the world goes a powerful call; on the wings of a gentle wind    let it now fly from place to place. Not to the sword thirsting for blood    does it draw the human family: to the world eternally at war    it promises sacred harmony. Under the sacred sign of hope    gather the warriors of peace, and this thing quickly grows    by the labors of those who hope. The walls of millennia stand firm    between the divided peoples; but the stubborn barriers will crumble,    knocked down with sacred love. Based on a neutral language,    understanding one another, the people will agree to make    one great family circle. Our diligent colleagues    in peaceful labor will never tire, until the beautiful dream of humanity    for eternal good is realized.